Forugh Farrokhzad: Captive (From Persian)

Captive
Forugh Farrokhzad
Translated by A.Z. Foreman

I want you and I know I'll never hold you
To satiate my heart in an embrace.
You are the clear bright heavens, I the captive
Bird in a cage that keeps me in my place.

My face behind these chill dark bars looks out
At yours, with eyes all wonderment and rue.
I dream about a hand outstretched toward me,
Letting me rise on instant wings toward you.

I think about a moment of neglect
When from this stifling little jail I'd glide,
Laugh in my jailer's face, forever leaving
This life to seek a new one at your side.

I think such thoughts, but know I never will
Escape this cage before I simply die.
Not even if my keeper wished me gone.
I haven't got the strength in me to fly.

Across the bars I see each sunlit morning
My child's eyes smile at mine in gentle glee,
And when my voice lifts up a joyous song
His lips come offering up a kiss to me.

Sweet heavens, even if one day I rose
And from this smothering prison cell struck free,
What would I say to my boy's tear-soaked eyes?
"I was a bird held captive. Let me be."

I am a candle that illuminates
Cold ruins by what burns inside my breast
And if I chose to go for dark and silence
It would be desolation for the nest.


The Original:

اسير

فروغ فرخزاد 

ترا می خواهم و دانم که هرگز

به کام دل در آغوشت نگیرم

توئی آن آسمان صاف و روشن

من این کنج قفس، مرغی اسیرم

ز پشت میله های سرد و تیره

نگاه حسرتم حیران برویت

در این فکرم که دستی پیش آید

و من ناگه گشایم پر بسویت

در این فکرم که در یک لحظه غفلت

از این زندان خامش پر بگیرم

به چشم مرد زندانبان بخندم

کنارت زندگی از سر بگیرم

در این فکرم من و دانم که هرگز

مرا یارای رفتن زین قفس نیست

اگر هم مرد زندانبان بخواهد

دگر از بهر پروازم نفس نیست

ز پشت میله ها، هر صبح روشن

نگاه کودکی خندد برویم

چو من سر می کنم آواز شادی

لبش با بوسه می آید بسویم

اگر ای آسمان خواهم که یکروز

از این زندان خامش پر بگیرم

به چشم کودک گریان چه گویم

ز من بگذر، که من مرغی اسیرم

من آن شمعم که با سوز دل خویش

فروزان می کنم ویرانه ای را

اگر خواهم که خاموشی گزینم

پریشان می کنم کاشانه ای را

Romanization:

Asīr
Furōɣ Farruxzād

Turā mēxwāham o dānam ki hargiz
Ba kām-i dil dar āɣōšat nagīram
Toī ān āsmān-i sāf o rōšan
Man īn kunj-i qafas, murɣē asīram

Zi pušt-i mīlahā-i sard o tīra
Nigāh-i hasratam hayrān barōyat
Dar īn fikram ki dastē pēš āyad
Ba man nāgah gušāyam par basōyat

Dar īn fikram ki dar yak lahza ɣaflat
Az īn zindān-i xāmuš par bigīram.
Ba čašm-i mard-i zindānbān bixandam.
Kanārat zindagī az sar bigīram

Dar īn fikram man o dānam, ki hargiz
Marā yārā-i raftan zīn qafas nēst.
Agar ham mard-i zindānbān bixwāhad
Digar az bahr-i parwāzam nafas nēst

Zi pušt-i mīlahā har subh-i rōšan
Nigāh-i kōdakē xandad barōyam
Čo man sar mēkunam āwāz-i šādī
Labaš bā bōsa mēāyad basōyam

Agar, ay āsmān, xwāham ki yak rōz
Az īn zindān-i xāmuš par bigīram.
Ba čašm-i kōdak-i giryān či gōyam
Zi man bugzar, ki man murɣē asīram.

Man ān šam'am ki bā sōz-i dil-i xwēš
Furōzān mēkunam wērānaērā
Agar xwāham ki xāmōšī guzīnam
Parēšān mēkunam kāšānaērā